Ik heb mijn beide zoons en ik hebben elkaar al twee, bijna drie jaar niet gezien, ze zijn nu 13 en 17 jaar en zijn na twee jaar ondertoezicht van jeugdzorg te hebben gestaan, volledig tegen mij geradicaliseerd.

Meerzijdige partijdigheid is een belangrijk thema in het werken met kinderen. Ik vind deze belangrijke eigenschap niet terug bij geen van de betrokken jeugdzorg instellingen.

 

Mijn zoons werden als gevolg van meerdere suïcidepogingen van de moeder van onze kinderen onder toezicht gesteld. Uit professioneel onderzoek door Fier Fryslân, voorafgaand aan het raadsonderzoek bleek dat onze kinderen niet door mij waren beschadigd, geen vaderangst of vaderhaat hadden, of in een loyaliteitsconflict verkeerden. Na twee jaar kinderbescherming bleek hun situatie rigoureus te zijn verslechterd. Ik ging op zoek naar de oorzaak maar ondervond daarbij veel tegenwerking van de raadsmedewerkers, haar klachtencommissie en zelfs haar directie. Niemand scheen geïnteresseerd in de oorzaak van de ontwikkelingsbedreigingen van onze kinderen. De Raad voor de Kinderbescherming stond slechts open voor één scenario’ Vader was de dader en moest daarvoor gestraft worden. Een vooringenomen conclusie die niet in het belang van de veilige en evenwichtige ontwikkeling van onze kinderen bleek te zijn.

 

Dit is het begin van het verhaal van Henk. Het complete dossier staat hieronder genoemd (pdf bestand).